ممکن است مردم فکر کنند که ذخیره بذر معادل قرار دادن بذر در انبار است، اما آنچه مهمتر است این است که بذر و فرآیندهای بیولوژیکی-فیزیولوژیکی-بیوشیمیایی داخلی آن چگونه عمل می کند و با محیط اطراف آن تعامل دارد.
در واقع، اگر به نحوه عملکرد دانه ها توجه کنیم، ذخیره بذر چمن در واقع در مزرعه شروع می شود.
زمانی شروع می شود که بذرها به بلوغ فیزیولوژیکی رسیدند، زیرا پس از آن لحظه، بذر دیگر محافظت کامل گیاه مادری را دریافت نمی کند.
بلکه با شروع از آن نقطه فیزیولوژیکی، بذر از نظر رطوبت، دما و حتی فشارهای زیستی به محیط خارجی بستگی دارد.
بنابراین شرایط محیطی در زمان بلوغ بذر، در بادگیرها و در زمان خرمنکوبی تاثیر زیادی در زنده مانی بذر و پتانسیل ذخیره سازی بذر دارد.
به همین دلیل است که محل تولید بذر نه تنها در عملکرد، بلکه در مدیریت رطوبت بذر و کیفیت کلی آن از نظر قابلیت زنده‌مانی، جوانه‌زنی، سلامت بذر، بنیه و حتی عملکرد گیاه تاثیر زیادی دارد.
مناطقی که هوا بدون باران، رطوبت نسبی کم و به اندازه کافی خنک در طول بلوغ و برداشت دانه است، برای تولید بذر مناسب‌تر هستند.
در حالی که آنهایی که بارانی، رطوبت بالا و دمای بیش از حد بالا دارند مشکلات بیشتری را ایجاد می کنند.
این امر به طور گسترده از طریق مطالعات بلوغ، مطالعه تأثیر محیط تولید و غیره مستند شده است.
بیشتر مطالعات نشان می دهد که ذخیره سازی در این زمینه شروع می شود.
به همین دلیل است که هر کارخانه تولید و بازاریابی بذر باید تأثیر عوامل پیش از ذخیره سازی را که بر کیفیت بذر تأثیر می گذارد درک کند و بر اساس آن برنامه ریزی کند.
تمام شیوه‌های مدیریتی ارائه شده در مرحله ذخیره‌سازی تنها می‌توانند بر اساس این عامل اولیه ایجاد شوند.
به عنوان مثال اگر بذر به دلیل عوامل بهینه قبل از برداشت با کیفیت بالا شروع شود، می توان در مرحله ذخیره سازی با موفقیت پیگیری کرد.
از سوی دیگر، اگر بذر با کیفیت بد شروع شود (هوازدگی مزرعه، رطوبت زیاد در هنگام برداشت، مشکلات گرمایشی، جوانه زنی کم، بنیه کم، مشکلات سلامتی بذر و غیره) حتی با بهترین شیوه های ذخیره سازی جبران آن دشوار است.
بدون دیدگاه