لباس نوزادی دخترانه تابستانی که دل درد کودک را درمان می کند

نظریه های جدیدی که در اواخر قرن هفدهم و هجدهم در مورد کودکان و دوران کودکی مطرح شد، تأثیر زیادی بر پوشش کودکان گذاشت.

سنت قنداق کردن و بی حرکت کردن نوزادان با بسته بندی کتانی بر روی پوشک و پیراهن آنها قرن ها بود که وجود داشت.

یک باور سنتی زیربنایی قنداق کردن این بود که اندام نوزادان باید صاف و حمایت شوند، در غیر این صورت خم شده و بد شکل می شوند.

لباس نوزادی دخترانه تابستانی در انواع مختلفی در بازار موجود می باشد.

در قرن هجدهم، نگرانی‌های پزشکی مبنی بر اینکه قنداق کردن به جای تقویت اندام کودکان را ضعیف می‌کند، با ایده‌های جدیدی در مورد ماهیت کودکان و نحوه تربیت آنها برای کاهش تدریجی استفاده از قنداق در هم آمیخت.

به عنوان مثال، در نشریه تأثیرگذار فیلسوف جان لاک در سال 1693، برخی از افکار در مورد آموزش، او از کنار گذاشتن قنداق کردن به طور کامل به نفع لباس های گشاد و سبک وزن که به کودکان اجازه حرکت آزادی می داد، حمایت کرد.

در طول قرن بعد، نویسندگان مختلف نظریه‌های لاک را گسترش دادند و تا سال 1800، بیشتر والدین انگلیسی و آمریکایی دیگر فرزندان خود را قنداق نمی‌کردند.

هنگامی که قنداق کردن در سال‌های اولیه قرن هجدهم مرسوم بود، نوزادان را در بین دو تا چهار ماهگی از قنداق بیرون می‌آوردند و در لباس‌های کتانی یا نخی بلند با نیم تنه و دامن‌های کامل که یک پا یا بیشتر می‌کردند، می‌پوشیدند.

فراتر از پای کودکان؛ به این لباس‌های بلند «لباس بلند» می‌گفتند.

هنگامی که کودکان شروع به خزیدن و بعداً راه رفتن می‌کردند، دامن‌های «لباس کوتاه» می‌پوشیدند که تا مچ پا نامیده می‌شد، به همراه بدنه‌هایی که پشت باز می‌شد و اغلب استخوان‌ها یا سفت می‌شدند.

دختران این سبک را تا سیزده یا چهارده سالگی می پوشیدند، تا زمانی که لباس های جلو باز زنان بالغ را می پوشیدند.

پسران کوچک تا زمانی که حداقل به سن چهار تا هفت سالگی می‌رسند، لباس‌های دمپایی می‌پوشیدند، زمانی که «آتش‌آلود» یا آنقدر بالغ در نظر گرفته می‌شدند که نسخه‌های مینیاتوری لباس‌های مردانه بزرگسال، جلیقه، و شلوارهای مخصوص مردانه را بپوشند.

سن بریچینگ بسته به انتخاب والدین و بلوغ پسر متفاوت بود که به این صورت تعریف می شد که چقدر مردانه به نظر می رسید و رفتار می کرد.

بریچینگ مراسم مهمی برای پسران جوان بود زیرا نمادی بود که آنها دوران کودکی را پشت سر می گذاشتند و شروع به پذیرفتن نقش ها و مسئولیت های مردانه می کردند.