شکل تیغه چاقو ونگر دارای یک لبه متقارن در دو طرف است که به شدت تا یک نقطه مخروطی می شود. برای خنجرهایی که برای نبرد از فاصله نزدیک و پرتاب هستند استفاده می شود.
برای سوراخ کردن عالی است، اما به خصوص قوی نیست.
مزایا:
- تیغه دو لبه برای تطبیق پذیری و کارایی بیشتر است.
- نقطه شکل تیغه برای سوراخ کردن و ضربه زدن بسیار تیز است.
شکل تیغه چاقوی اسپی دارای یک لبه مستقیم است که در انتها به سمت بالا خم می شود، یک گیره کوچک در پشت و یک نقطه بسیار جزئی.
برای پوست انداختن و عقیم کردن حیوانات استفاده می شود. ترکیب لبه مستقیم و منحنی کوچک باعث می شود که چاقو در کندن پوست انواع حیوانات بسیار موثر باشد.
با این حال، نداشتن نوک تیز به این معنی است که چاقو را نمی توان برای سوراخ کردن چیزی استفاده کرد.
مزایا:
- لبه صاف، انتهای خمیده و پشت بریده شده، چاقو را همه کاره کرده و قادر به پوست انواع حیوانات مختلف است.
شکل تیغه چاقوی دائو دارای یک لبه تیز تک و یک ستون فقرات مستقیم است. این نوعی از شمشیر دائو است که یک شمشیر سنتی تک لبه چینی است.
بیشتر برای بریدن و خرد کردن استفاده می شود. در هنرهای رزمی و اهداف نظامی، اصطلاح “دائو” به شمشیر به جای چاقو اشاره دارد.
چاقوهای دائو اغلب به شکل چاقوهایی هستند که برای خرد کردن غذاها در آشپزخانه استفاده می‌شوند.
لبه منحنی منفرد به طور موثری خرد می شود و ستون فقرات کسل کننده و صاف ایمنی را بهبود می بخشد.
مزایا:
- چاقو های دائو به دلیل فرآیندهای آهنگری سنتی بسیار با کیفیت هستند.
- این شکل تیغه، برش های آشپزخانه عالی می سازد.
- هنرهای رزمی و تیغه های تشریفاتی نیز از سبک دائو بهره می برند، اگرچه این تیغه ها معمولاً شمشیر هستند تا چاقو.
- برش های دائو می توانند بیشتر غذاها را بسیار کارآمد خرد کنند.
- ستون فقرات کسل کننده صاف است و به شما امکان می دهد برای نیروی بیشتر در هنگام خرد کردن فشار وارد کنید.
بدون دیدگاه