پوشیدن صندل انگشتی زنانه در بنان ممنوع اعلام شده است

صندل کفشی است که برای همه افراد مدرن شناخته شده است. زنان و مردان نه تنها به دلیل ظاهر زیبا، بلکه به دلیل راحتی و تنفس از آنها قدردانی می کنند.

آنها با کمال میل در تابستان پوشیده می شوند زیرا به پاها اجازه تنفس می دهند و عالی به نظر می رسند.

صندل ها تاریخچه بسیار جالبی دارند به نظر می رسد که آنها قبلاً در دوران باستان شناخته شده بودند. اگر می‌خواهید بدانید چه کسانی از آن‌ها استفاده می‌کردند و چه شکلی بودند، متن زیر را بخوانید.

در گذشته کلمه صندل انگشتی زنانه تنها به معنای زیره کفش بود که معمولاً از مواد طبیعی ساخته می شد. هیچ نصب خاصی نداشت، برای آنچه عملی بود استفاده شد.

برای این منظور، بافته های چمنی یا بند چرمی. قبل از چسباندن آنها، کف پا به اندازه پا بریده شد که به لطف آن کاملاً جا می شد.

همیشه به صندل ها توجه شده است، زیرا کاربرد اصلی آنها نه تنها برای محافظت از پاها، بلکه برای جلب توجه افراد دیگر بوده است.

صندل ها در مورد شخصی که آنها را پوشیده است بسیار می گفتند . چون همه توان پرداخت آن را نداشتند. در زمان های قدیم، آنها توسط شهروندان ثروتمند پوشیده می شدند، زیرا افراد فقیر یا برده ها اغلب کفش نداشتند.

تزئینات روی صندل نشان دهنده موقعیت اجتماعی بود. اگر تزئینات غنی داشتند، به این معنی بود که شخصی که آنها را می پوشید ثروتمند بود و جایگاه بالایی در سلسله مراتب اجتماعی داشت.

با این حال، صندل ها همیشه مورد قدردانی قرار نمی گرفتند در برخی دوره ها آنها را نمادی از بی اخلاقی می دانستند. قرار گرفتن در معرض پاها تایید نمی شد، به همین دلیل است که گاهی اوقات این کفش ها رها می شدند.

با گذشت زمان، پوشیدن صندل ها دقیقاً به این دلیل متوقف شد که تقریباً کل پا را در معرض دید قرار می دادند . با این حال، آنها به سرعت به بازار بازگشتند، زیرا قبلاً در دهه 1920 آنها مشتاقانه پوشیده شده بودند.

فهمیده شد که این کفش مناسب در طول فصل گرم است. در ابتدای این دوره، صندل ها تقریباً فقط برای ساحل پوشیده می شدند.

اما با گذشت زمان، صندل ها در زمین های رقص و مکان های دیگری که قبلاً غیرقابل قبول به نظر می رسید ظاهر شدند.